W tej sekcji zawarte są najważniejsze informacje dotyczące patogenów, odpowiedzialnych za występowanie grzybicy skóry, włosów oraz paznokci, które mogą zostać wykryte przy użyciu testu EUROArray Dermatomykozy.
Występowanie:
na całym świecie. Antropofilny dermatofit, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Jest to patogen najczęściej wywołujący grzybicę stóp (tinea pedum) oraz paznokci (tinea unguium). Może także być przyczyną infekcji innych części ciała jak np. grzybica skóry gładkiej (tinea corporis), grzybica pachwin (tinea inguinalis).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem. Zwiększone ryzyko zakażenia występuje w miejscach użytku publicznego takich jak baseny, sauny czy siłownie.
Występowanie:
na całym świecie. Antropofilny dermatofit, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Głównie rozprzestrzeniony w Stanach Zjednoczonych i Ameryce Łacińskiej. Patogen ten jest najczęstszym czynnikiem wywołującym grzybicę owłosionej skóry głowy (tinea capitis) oraz brody (tinea barbae). Może być także przyczyną infekcji skóry oraz paznokci. Znany jest również jako „grzyb zapaśników”, ponieważ wciąż jest rozpowszechniony wśród osób uprawiających ten sport i może wywoływać infekcje różnych części ciała (tinea corporis gladiatorium). W rzadkich przypadkach patogen ten może powodować grzybicę paznokci (tinea unguium).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem (np. poprzez maty gimnastyczne lub korzystanie z kapeluszy czy grzebieni).
Występowanie: na całym świecie. Antropofilny dermatofit, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Patogeny te odpowiedzialne są głównie za występowanie grzybicy stóp (tinea pedum) oraz paznokci (tinea unguium), ale mogą kolonizować także inne części ciała (grzybica skóry gładkiej - tinea corporis).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem. Zwiększone ryzyko zakażenia występuje w miejscach użytku publicznego takich jak baseny, sauny czy siłownie.
Występowanie:
na całym świecie. Antropofilny dermatofit, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Szczególnie rozprzestrzenione są w Eurazji i Północnej Afryce. T. schoenleinii powoduje grzybicę owłosionej skóry głowy (tinea capitis) lub brody (tinea barbae). Patogen ten jest szczególnie znany z tego, że powoduje szczególną postać grzybicy owłosionej skóry głowy: grzybicę woszczynową (tinea captis favosa). Objawia się ona charakterystycznymi wykwitami na skórze głowy - okrągłymi, żółtawymi tarczkami, łączącymi się w płaty, z których miejscami wyrastają włosy. Bardzo rzadko T. schoenleinii może wywołać również grzybicę paznokci.
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem (np. poprzez wspólne używanie przedmiotów takich jak kapelusz czy grzebień).
Występowanie:
głównie w Azji Południowo-Wschodniej i Ameryce Południowej. Antropofilny dermatofit, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. U pacjentów dotkniętych tą infekcją wywołuje głównie charakterystyczne, okrągłe, liszajowate łuszczenie obszarów skóry (tinea imbricata).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem.
Występowanie:
patogen rozpowszechniony jest w Afryce Północnej, Afryce Środkowej, Europie Południowej oraz Azji. W ostatnim czasie coraz częściej spotkać go można także w Europie Zachodniej. Jest to dermatofit antropofilny,który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Jest częstym czynnikiem etiologicznym grzybicy owłosionej skóry głowy (tiena capitis), szczególnie u dzieci. Wywołuje również infekcje innych części ciała (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis). W bardzo rzadkich przypadkach może prowadzić do wystąpienia grzybicy paznokci (tinea unguium).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem (np. poprzez wspólne używanie przedmiotów takich jak kapelusz czy grzebień).
Występowanie:
głównie rozpowszechniony w Afryce. Dermatofit antropofilny, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Powoduje grzybicę owłosionej skóry głowy (tinea capitis), ale może także powodować infekcje ciała i kończyn (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis), grzybicę rąk (tinea manuum), stóp (tinea pedum) oraz paznokci (tinea unguium).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem.
Występowanie:
na całym świecie. Dermatofit antropofilny, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Zazwyczaj wywołuje grzybicę skóry lub paznokci, ale nie grzybicę owłosionej skóry głowy. W Europie jest jednym z najczęstszych patogenów odpowiedzialnych za wystąpienie infekcji grzybiczych stóp (tinea pedum) i paznokci (tinea unguium).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem. Zwiększone ryzyko zakażenia występuje w miejscach użytku publicznego takich jak baseny, sauny czy siłownie.
Występowanie:
na całym świecie. Dermatofit antropofilny, który kolonizuje zrogowaciały naskórek ludzki. Szczególnie rozprzestrzeniony w Azji, rzadziej w Afryce lub Wschodniej Europie. Głównie odpowiedzialny za wystąpienie grzybicy owłosionej skóry głowy (tinea capitis) lub brody (tinea barbae). W rzadkich przypadkach powoduje grzybicę skóry i paznokci.
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem.
Występowanie:
: Jest on szczególnie rozprzestrzeniony w Afryce i powoduje grzybicę owłosionej skóry głowy (tinea capitis) lub innych części ciała (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis). M. audouinii jest dermatofitem antropofilnym, który w szczególności jest wysoce zakaźny dla dzieci. Aż do połowy XX wieku patogen ten wywoływał epidemie w szkołach i domach dziecka. Z powodu zwiększonej migracji i dalekich podróży, obecnie wzrasta liczba przypadków zakażeń M. audouinii w Środkowej Europie prowadząc czasami do małych epidemii w przedszkolach i szkołach.
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z drugim człowiekiem.
Występowanie:
bardzo rzadko występujący dermatofit zoofilny, który kolonizuje zrogowaciały naskórek zwierząt. Przeniesienie tego patogenu na ludzi jest możliwe, jednak dotychczas zostały opisane tylko pojedyncze przypadki zakażenia tym patogenem.
Drogi zakażenia:
patogen jest przenoszony ze zwierząt na ludzi, prawdopodobnie poprzez kontakt bezpośredni.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który kolonizuje głównie zrogowaciały naskórek u koni, ale może być przenoszony na ludzi, doprowadzając u nich do wystąpienia grzybicy skóry gładkiej (tinea corporis) oraz grzybicy owłosionej skóry głowy (tinea capitis).
Drogi zakażenia:
człowiek zakaża się poprzez bezpośredni kontakt z koniem.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który kolonizuje głównie zrogowaciały naskórek gryzoni takich jak świnka morska czy królik, ale może być także przenoszony na ludzi. U ludzi, wywołuje grzybicę owłosionej skóry głowy (tinea capitis), brody (tinea barbae), grzybicę skóry tułowia, kończyn, lub twarzy (grzybica skóry gładkiej - tinea corporis, grzybica skóry twarzy – tinea faciei). Często prowadzi do wysoce zapalnych, głęboko ropnych zmian grzybiczych. W przeciągu ostatnich lat obserwuje się rosnącą liczbę zakażeń okolic intymnych (tinea genitalis) wywołanych przez T. mentagrophytes typu IV.
Drogi zakażenia:
patogen jest przenoszony z gryzoni na ludzi poprzez kontakt bezpośredni.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który głównie kolonizuje zrogowaciały naskórek jeży, ale również może być przenoszony na ludzi. U ludzi wywołuje grzybicę skóry tułowia oraz kończyn (tinea corporis), dłoni (tinea manuum) oraz skóry twarzy (tinea facei).
Drogi zakażenia:
patogen może być przenoszony w wyniku bezpośredniego kontaktu człowieka z jeżem czteropalczastym, jeżem środkowoeuropejskim lub egipskim jeżem uszatym.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który przede wszystkim kolonizuje zrogowaciały naskórek małych gryzoni (np. myszy) lub wielbłądów, ale może także zostać przeniesiony na człowieka. Zakażenie T. quinckeanum w większości przypadków prowadzi do tarczkowatego złuszczania się skóry gładkiej (grzybica skóry gładkiej - tinea corporis), zaś rzadziej obejmuje skórę głowy. Tak jak w przypadku innych infekcji dermatofitami zoofilnymi, często towarzyszy im stan zapalny.
Drogi zakażenia:
kontakt pośredni - gryzonie przenoszą patogen na inne zwierzęta takie jak koty, psy lub konie. Możliwe zakażenie w wyniku bezpośredniego kontaktu człowieka z wielbłądem.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, kolonizuje zrogowaciały naskórek jeży, jednakże może zostać także przeniesiony na człowieka. U ludzi, patogen ten wywołuje zmiany na skórze korpusu oraz kończyn (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis), rąk (tinea manuum) i twarzy (tinea faciei).
Drogi zakażenia:
patogen może być przenoszony w wyniku bezpośredniego kontaktu człowieka z jeżem czteropalczastym, jeżem środkowoeuropejskim lub egipskim jeżem uszatym.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który kolonizuje głównie zrogowaciały naskórek koni, jednak może być przeniesiony na człowieka. U ludzi, patogen ten wywołuje zmiany na skórze korpusu i kończyn (grzybica skóry gładkiej – tinea corporitis).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt człowieka z koniem.
Występowanie:
na całym świecie. Dermatofit zoofilny, który zakaża głównie gryzonie (najczęściej świnki morskie), ale może także być przeniesiony na człowieka. Szczególnie u dzieci i młodzieży patogen ten powoduje infekcje zapalną owłosionej skóry głowy (tinea capitis). Zajęta może być także skóra tułowia i kończyn (grzybica skóry gładkiej - tinea corporis), rąk (tinea manuum) lub twarzy (tinea faciei).
Droga zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt człowieka z gryzoniami (np. świnkami morskimi).
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który kolonizuje głównie zrogowaciały naskórek młodego bydła, jednak może dojść także do zakażenia innych zwierząt lub człowieka. Na zakażenie narażone są przede wszystkim osoby pracujące w rolnictwie oraz mające bezpośredni kontakt z chorymi zwierzętami. U ludzi patogen ten wywołuje infekcje zapalne, obejmujące głównie owłosioną skórę głowy (tinea capitis), twarzy (tinea faciei), brody (tinea barbae), kończyn (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis) oraz paznokci (tinea unguium).
Drogi zakażenia:
człowiek zakaża się głównie od bydła poprzez kontakt pośredni lub bezpośredni.
Występowanie:
zoofilny dermatofit, który kolonizuje głównie zrogowaciały naskórek kotów i psów, ale może być także przenoszony na inne zwierzęta lub ludzi. Źródłem zakażenia są głównie bezpańskie psy i koty w regionach turystycznych. U ludzi patogen ten wywołuje infekcje owłosionej skóry głowy (tinea capitis), tułowia oraz kończyn (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis).
Droga zakażenia:
człowiek zakaża się przeważnie przez bezpośredni kontakt z kotami i psami.
Występowanie:
dermatofit zoofilny, który kolonizuje głównie zrogowaciały naskórek gryzoni (np. świnek morskich) ale może być także przenoszony na ludzi. U człowieka patogen ten wywołuje często ciężkie zapalenie skóry tułowia i kończyn (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis), rąk (tinea manuum), stóp (tinea pedum) oraz owłosionej skóry głowy (tinea capitis).
Drogi zakażenia:
człowiek zakaża się poprzez bezpośredni kontakt z gryzoniami.
Występowanie:
na całym świecie. Dermatofit geofilny, występujący głównie w glebie, ale może być przenoszony również na ludzi lub zwierzęta. U ludzi, ten patogen wywołuje zakażenia owłosionej skóry głowy (tinea scalp) lub paznokci (tinea unguium).
Drogi zakażenia:
Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt człowieka z glebą.
Występowanie:
na całym świecie. Dermatofit geofilny, który spotykany jest głównie w glebie, ale może być przenoszony na ludzi lub zwierzęta. Infekcje zapalne często występują wskutek kontaktu patogenu z dłońmi np. w wyniku prac ogrodowych lub kontaktu z glebą (grzybica rąk – tinea manuum). Może dojść do zajęcia innych części ciała (grzybica skóry gładkiej – tinea corporis; grzybica owłosionej skóry głowy – tinea capitis; grzybica paznokci – tinea unguium).
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt człowieka z glebą.
Występowanie:
dermatofit geofilny, który występuje głównie w glebie. Niekiedy może być przenoszony na ludzi lub zwierzęta. U ludzi, patogen ten wywołuje infekcje skóry (także owłosionej) w różnych partiach ciała.
Drogi zakażenia:
do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt człowieka z glebą.
Występowanie:
na całym świecie. Fakultatywnie patogenne drożdżaki, które u większości ludzi występują w składzie flory fizjologicznej, u osób z obniżoną odpornością mogą prowadzić do zakażeń ran, tkanek, skóry lub paznokci.
Drogi zakażenia:
W szczególnych przypadkach (np. u osób w immunosupresji) wrota zakażenia może stanowić m.in. rana na skórze, która ulegnie nadkażeniu.
Występowanie:
na całym świecie. Fakultatywnie patogenne grzyby drożdżopodobne, które u większości ludzi występują w składzie flory fizjologicznej, u osób z obniżoną odpornością mogą prowadzić do zakażeń (np. pomiędzy palcami dłoni lub stóp oraz na paznokciach).
Drogi zakażenia:
większość ludzi jest nosicielami tego drożdżaka, ale do rozwoju infekcji może dojść na skutek osłabienia układu odpornościowego i zaburzenia składu i liczebności flory fizjologicznej.
Występowanie:
na całym świecie, także w postaci zarodników grzybów unoszących się w powietrzu. Fakultatywnie patogenne grzyby drożdżopodobne, które u większości ludzi występują w składzie flory fizjologicznej, u osób z obniżoną odpornością mogą prowadzić do zakażeń (np. pomiędzy palcami dłoni lub stóp lub na paznokciach).
Drogi zakażenia:
większość ludzi jest nosicielami tego drożdżaka, ale do rozwoju infekcji może dojść na skutek osłabienia układu odpornościowego i zaburzenia składu i liczebności flory fizjologicznej.
Występowanie:
na całym świecie. Powszechnie występująca pleśń, która uszkadza rożne gatunki roślin. Szczególnie narażeni na infekcję tym patogenem są pacjenci z osłabioną odpowiedzią układu immunologicznego . F. solani odpowiada za regularne występowanie grzybicy paznokci oraz infekcji zapalnych skóry.
Drogi zakażenia: : większości ludzi jest nosicielem tego patogenu. Do zakażenia może dojść u osób z osłabionym układem immunologicznym (zakażenie endogenne).
Występowanie:
na całym świecie.Powszechnie występująca pleśń, która uszkadza rożne gatunki roślin. Szczególnie narażeni na infekcję tym patogenem są pacjenci z osłabioną odpowiedzią układu immunologicznego. F. oxysporum odpowiada za regularne występowanie grzybicy paznokci oraz infekcji zapalnych skóry.
Drogi zakażenia:
większości ludzi jest nosicielem tego patogenu. Do zakażenia może dojść u osób z osłabionym układem immunologicznym (zakażenie endogenne).
Występowanie:
na całym świecie. Powszechnie występująca pleśń znajduje się na wielu różnych podłożach. Szczególnie narażeni na infekcję tym patogenem są pacjenci z osłabioną odpowiedzią układu immunologicznego. Patogen kolonizuje zmiany skórne i może być przyczyną grzybicy.
Drogi zakażenia:
większości ludzi jest nosicielem tego patogenu. Do zakażenia może dojść u osób z osłabionym układem immunologicznym (zakażenie endogenne).
Interesujesz się nowinkami z dziedziny diagnostyki molekularnej? Sprawdź nasz blog!
